Qatargate: wanneer politiek in een B-serie verandert

Ah, politici… die experts in het vergeten, meesters in de kunst van het ontwijken en voorvechters van “administratieve fouten”. Vandaag staat het Europees Parlement in de schijnwerpers met het explosieve schandaal van “Qatarargate”. Een van de centrale figuren in deze Europese vaudeville is een Belgische Europarlementariër met een nogal… vage rol: Maria Arena. Tussen verdachte connecties, mysterieuze ontslagen en de ontdekking van contant geld, is er genoeg om elk scenario te voeden, hoe vergezocht ook.

Qatargate: Een pittig schandaal zoals je het lekker vindt

Het kwam allemaal aan het licht in december 2022, toen “Qatarargate” een uitgebreid netwerk van corruptie onthulde waarbij Europese politici betrokken waren. Het recept was simpel: accepteer flinke steekpenningen van Qatar en Marokko in ruil voor een paar “diensten”. En de orkestrator van dit systeem? Pier Antonio Panzeri, een voormalig Italiaans lid van het Europees Parlement, die al snel zijn rol bekende. Je zou denken dat zo’n affaire een golf van verhoren op gang zou brengen. Maar niet zo snel! Sommige mensen lijken door de mazen van het net te glippen, waaronder Maria Arena.

Maria Arena: het onbetwiste lid van het Europees Parlement

Ondanks duidelijke banden met de hoofdrolspelers in het schandaal, is Arena niet aangeklaagd of zelfs maar ondervraagd. Hoe kan een dergelijke immuniteit worden verklaard? De vraag is des te intrigerender omdat de Europarlementariër maaltijden en privégesprekken deelde met Panzeri. Hun nauwe band, moeilijk te negeren, lijkt verder te gaan dan eenvoudige professionele kameraadschap.

Voeg daarbij het feit dat Maria Arena voorzitter was van de Subcommissie mensenrechten van het Europees Parlement, een strategische rol in de betrekkingen met Qatar en Marokko. Een perfecte positie om politieke invloed uit te oefenen. En dat alles zonder ooit de aandacht van de onderzoekers te trekken. Als klap op de vuurpijl werd Donatella Rostagno, zijn parlementaire assistent, gearresteerd als onderdeel van het onderzoek. Dus waarom blijft Maria Arena, met haar duidelijke connecties, onaangeroerd?

Kleine “administratieve fouten” en andere toevalligheden

Midden in het schandaal trad Arena af als voorzitter van de Subcommissie Mensenrechten. Ze was er snel bij om erop te wijzen dat haar ontslag al voor de affaire was gepland. Was dat zo? Het argument is moeilijk te overtuigen, vooral omdat ze een reis naar Qatar, gefinancierd door de Qatarese regering, niet heeft aangegeven. Een eenvoudige vergissing, vertelt ze ons. Het is waar dat het met een salaris van €13.000 per maand moeilijk is om aan alles te denken!

Maar dat is niet alles. In zijn kantoor zijn compromitterende documenten gevonden. Opnieuw verdedigt Arena zichzelf door te beweren dat ze niet op de hoogte was van hun aanwezigheid. Een verdediging die, het moet gezegd worden, veel mensen sceptisch laat.

De affaire Ugo Lemaire: wanneer de zoon erbij betrokken raakt

De saga krijgt een nog boeiender wending door de betrokkenheid van de zoon van Maria Arena, Ugo Lemaire. In juli 2023 werd tijdens een huiszoeking in Brussel een mooi bedrag van 280.000 euro in contanten ontdekt in zijn flat, zorgvuldig ingepakt. Leuk weetje: de flat was vlak naast die van zijn moeder, het Parlementslid. Deze geografische nabijheid leidde onvermijdelijk tot een aantal theorieën.

Aanvankelijk zochten onderzoekers naar een verband tussen deze fondsen en Qatarargate. Maar na vier maanden onderzoek bleek het onmogelijk om de 280.000 euro direct te linken aan het corruptieschandaal. De onderzoekers gooiden het over een andere boeg en keken naar mogelijke drugshandel. De nieuwe hypothese was gebaseerd op Ugo’s vele reizen naar Marokko en Spanje, twee landen die vaak in verband worden gebracht met drugshandel.

Naast het geld werden tijdens de huiszoeking ook andere voorwerpen in beslag genomen: telefoons, computerapparatuur, GPS-bakens en kunstwerken. Elk voorwerp wordt onderzocht in een poging de puzzel op te lossen. En dat is nog niet alles: Ugo Lemaire is ook betrokken bij een handel in CBD met de zoon van onderzoeksrechter Michel Claise, een detail dat ervoor zorgde dat de laatste zich terugtrok uit het Qatargate-onderzoek om belangenverstrengeling te vermijden. Het mysterie wordt steeds groter!

Vergoedingen, salarissen en “extraatjes” van een MEP

Laten we eens kijken naar de privileges die onze lieve leden van het Europees Parlement genieten. Het basissalaris van Maria Arena is ongeveer €7.776 netto per maand na belastingen en sociale premies. Maar dat is nog niet alles! Ze ontvangt ook een maandelijkse onkostenvergoeding van €4.950 om haar professionele uitgaven te dekken. En dan is er nog eendagvergoeding van 338 euro voor elke dag dat ze parlementaire sessies in Brussel of Straatsburg bijwoont. Reizen worden natuurlijk vergoed.

En er komt nog meer! Maria Arena heeft een budget van €28.696 per maand om haar parlementaire medewerkers te betalen. Als je al deze vergoedingen en voordelen bij elkaar optelt, kan een parlementslid als Arena ongeveer €13.000 per maand verdienen. Daarbovenop komt nog een pensioen vanaf 63 jaar, wat neerkomt op 3,5% van het salaris per ambtsjaar. Het is niet verwonderlijk dat sommigen dit systeem genereus en zelfs buitensporig vinden en wijzen op het gebrek aan transparantie in het gebruik van bepaalde vergoedingen.

Politieke reacties: radiostilte of algemeen onbehagen?

Geconfronteerd met deze situatie eisen verschillende leden van het Europees Parlement, waaronder Saskia Bricmont, uitleg over het uitblijven van een onderzoek naar Maria Arena. Waarom krijgt iemand die zo dicht bij de hoofdverdachten staat zo’n voorkeursbehandeling? De affaire roept ook diepgaande vragen op over de werking van de Europese instellingen en hun vermogen om corruptiezaken binnen hen te beheren.

Conclusie: een zaak nog lang niet gesloten

Ondanks de vooruitgang in het onderzoek zijn er nog steeds veel grijze gebieden rondom Maria Arena. Waarom is ze nooit ondervraagd door de autoriteiten, ondanks haar duidelijke banden met degenen die betrokken zijn bij Qatarargate? Wat was precies de inhoud van haar privégesprekken met Panzeri? Is er enig tastbaar bewijs van haar betrokkenheid?

Terwijl de affaire de Europese instellingen blijft opschudden, blijft de zaak van Maria Arena een van de meest intrigerende. Zij bevindt zich in het hart van een netwerk van duistere connecties, maar lijkt vreemd genoeg onaangeroerd door de wet. Voorlopig overtuigen haar argumenten ter verdediging niet veel mensen, maar ze stellen haar wel in staat om, tegen alle verwachtingen in, overeind te blijven.

In de tussentijd is er nog een laatste vraag die de moeite van het stellen waard is: zou Maria Arena, nu ze haar comfortabele salaris als lid van het Europees Parlement opstrijkt, er deze keer aan gedacht hebben om al haar kleine ‘extraatjes’ aan te geven en, wie weet, misschien een discrete douche in haar kantoor in Brussel te installeren? Politiek gaat tenslotte over het genieten van een paar… gemakken.